Foto's zeggen meer dan 1000 woorden!

En dat is dit blog helemaal zo: vooral foto's. Ik kan namelijk moeilijk verwoorden hoe mooi alles weer was.

Hoewel dat rotding in mijn hoofd zit, treft het niet alleen mij of mensen direct in mijn omgeving. Je kent veel mensen zonder ze heel goed te kennen. Waar wat zeg je tegen iemand die zo’n bericht krijgt? Persoonlijk denk ik dat je nooit iets fout kunt zeggen, maar ik kan me heel goed voorstellen dat dit erg moeilijk zal zijn. Soms krijg ik alleen een kusje toegestuurd via WhatsApp wat net zoveel kan zeggen als een heel lang bericht met veel woorden. Beide hebben dezelfde boodschap:

ik denk aan je

Iets betekenen...

Naast het zoeken van woorden, zijn er zoveel mensen om ons heen die iets willen doen. Zo ben ik al heerlijk verwend met een fijne knipbeurt door mijn kapster en vriendin Marly. Mijn haar viel steeds meer uit, dus het kapsel wordt dan ook wel iets anders. Zij heeft me weer een opgefrist gevoel gegeven. En dat zelfs met zo’n kale plekken. Wat dat wel niet met je kan doen!

Een studiegenootje van mijn zusje Caro nam ook contact met haar op. Haar woorden: “ik kan aan jullie blijven denken, maar ik kan ook iets voor jullie betekenen”. Nou en dat heeft ze! Ze is fotografe en wilde graag wat foto’s maken van de drie zusjes met een geweldig resultaat!

En zo zijn er zoveel mensen die op ieder hun manier weer iets voor ons hebben betekend. Zo hebben we mogen genieten van een 4WD vakantie. Hierbij ga je met een 4WD (terein) auto voornamelijk offroad reizen en ga je verschillende uitdagingen aan zoals stromingen oversteken, hellingen op en af rijden: kijk maar naar de filmpjes. Maar aangezien we zelf niet zo’n auto hebben, hadden we geluk dat we deze mochten lenen van een vriend van mijn vader. Eric, super bedankt!

Roadtrip!

1 april was het dan zover: op naar de Peleponnesos! Het grootste schiereiland van Griekenland. Ik was nog nooit in Griekenland geweest en heeft me ook nooit aangetrokken. Meer door de type vakanties die ik hiervan ken: een zon, zee, strandvakantie op Zakyntos, Kos en dergelijke.

Aangezien het een autovakantie is, dien je je eigen auto mee te nemen en dus ook naar Griekenland te rijden. Inderdaad een heel stuk! We zijn naar Ancona in Italië gereden, dit ligt iets zuidelijker dan Venetië. Hier zijn we met de auto de boot opgegaan naar Patras, Griekenland. Normaal een overtocht van zo’n 23 uur, maar ook hier merkten we meteen de effecten van de brandstofprijzen. Hierdoor vaart de boot langzamer en bleken alle geplande vertrektijden niet meer de juiste. De boot is eigenlijk continu aan het varen, waardoor de ene aanpassing van vertrektijd ook de volgende beïnvloed. In plaats van 16.30 in de middag vertrokken we pas om 1.30 in de nacht. Meteen al uitdaging nummer één qua energie. Ik was namelijk de woensdag voor vertrek met de eerste chemokuur begonnen van de zes en vermoeidheid heb ik tot nu toe meeste last van gehad. Meteen naar onze slaapcabine en ik heb de boot niet eens meer horen vertrekken want ik sliep al. De volgende dag konden we toch genoeg uitrusten want we konden nog een hele dag op de boot vertoeven. Op tijd naar bed, want waarschijnlijk zouden we pas rond 5.30 aankomen.

Hierdoor hebben we helaas ons eerste hotel gemist op Griekenland gemist, waardoor we maar meteen aan de dag zijn begonnen. Dan lagen we direct weer op schema.

Lucht uit de bandjes en we konden beginnen aan ons nieuwe avontuur! We waren met 7 auto’s en 1 auto met onze gidsen: Harrie en Rene. Hoewel allebei Nederlands is Rene aangesloten in Griekenland aangezien hij hier woont. Als duo zorgen zij voor een toproute en uitleg over het land en de bezienswaardigheden. De route die wij reden zijn namelijk geen bestaande routes, maar zelf uitgezocht. Je weet dus nooit wat je tegen zult komen. Is de weg er nog? Beschadigd in de winter door water en/of sneeuw? Stenen of bomen die midden op de weg konden liggen? Uiteindelijk maar één keer hoeven omdraaien omdat we er echt niet door konden. De rest hebben we alles kunnen doorkruisen door elkaar te helpen. Van een lier, takken afzagen, tot goed coachen om elkaar er doorheen te leiden. Hierdoor was het voor ons ook te doen, iedereen heeft ons geholpen met uitleg, stap voor stap aanwijzingen te geven. Voor ons was het immers de eerste keer!

Ik kan iedere dag beschrijven, maar uiteindelijk zal dit voor jullie vast niet interessant zijn. Weer een blog waar vooral de foto’s en filmpjes meer vertellen dan woorden. Alleen de woorden:

We hebben weer genoten!

Voel je vooral vrij om door te scrollen, want ik kon niet kiezen!

Vriendinnenliefde!

En het genieten hield maar niet op! Ik heb mogen genieten van een heerlijke verrassingsdag met mijn vriendinnetjes. Make-upje, nageltjes en haartjes doen onder het genot van een heerlijke Gin ’n Tonic. Omdat ik er natuurlijk verder piekfijn uit zag ontbrak er nog één ding: een nieuwe outfit! En dan is er voor mij natuurlijk maar één plek waar we naartoe konden gaan. We werden door het team van Vrouw ontvangen en mijn vriendinnen vlogen al snel door de winkel om wat moois te scoren. In onze nieuwe outfits en omdat we knappe vriendinnen zijn, werden we nog even op de foto vastgelegd. En alsof het nog niet genoeg was werd ik door Hanneke verrast dat ik de outfit die ik aan had mocht houden. Nou ik kan je zeggen, tranen in mijn ogen en brok in mijn keel! Dus dankzij mijn vriendinnen en de dames van Vrouw sta ik er weer top op!

In de coronatijd hebben we met mijn vriendinnen een nieuwe activiteit gevonden: een kok en sommelier bij ons thuis. Dus die konden nu ook niet ontbreken. We hebben weer genoten van een heerlijk diner en super wijnen!

Dit zijn de mooiste avonden: heerlijk samen genieten!